---

Tien jaar geleden had de nu 35-jarige een baas die zijn werknemers pestte waar hij maar kon, hen uitbuitte, beledigde, kleineerde... zodat werken in dit bedrijf een marteling was. Ze heeft het er twee jaar uitgehouden, omdat ze, met haar zeer hoge maar specifieke kwalificaties. weinig alternatieven had.

Ze werkt nu bij een ander bedrijf, waar de omstandigheden veel aangenamer zijn.

Een paar maanden geleden werd zij op haar werk aan de telefoon geroepen en met absolute ontzetting en afschuw hoorde zij de stem van haar voormalige baas in haar linkeroor die haar vroeg of zij niet weer voor hen wilde werken. Haar enige gedachte was "Hoe kom ik van deze man af zodat ik hem NOOIT meer hoef te horen!". Het was haar duidelijk dat ze hem niet wilde afschrikken, maar hem duidelijk moest vertellen dat het voor haar absoluut geen optie meer was, wat ze toen in niet mis te verstane bewoordingen deed.

´s Avonds merkte ze dat haar linkeroor vreemd aanvoelde. Ze had een gevoel van druk op haar oor, haar gehoor was dof, ze had het gevoel dat haar oor vol water zat en ze kon de druk niet meer compenseren. De volgende dagen werden de symptomen ernstiger en stoorden ze haar enorm. De KNO-arts, die de vrouw na ongeveer 3 dagen bezocht, stelde een "tympanische effusie" vast.

Omdat ze de 5BN kende, besefte ze dat het telefoontje hiermee verband moest houden. We bespraken de zaak naderhand om de duur van de symptomen in te schatten:

Het gedempte gehoor wordt veroorzaakt door een ophoping van vocht in het middenoor, waardoor het trommelvlies niet vrij kan trillen. Aangezien er geen pijn was, was het waarschijnlijk gewoon de voortdurend opgebouwde afscheiding van het middenoorslijmvlies die niet meer kon afvloeien. De afvoer is normaal mogelijk via de entodermale buis van Eustachius, die in haar geval was dichtgezwollen. Om uit te maken of de entodermale buis of de ectodermaal beklede overgang naar de neus gezwollen was, probeerde zij decongestive neusspray, die gewoonlijk de buis in het ectodermale neusslijmvlies weer opent. De neusspray verlichtte de symptomen niet, d.w.z. het betrof de entodermale buis. Het telefoontje moet voor haar een conflictoplossing zijn geweest van de ZBS van de linker buis van eustachius - de conflictinhoud is hier "moeten horen om van het gevaar/roofdier/... af te komen" (in tegenstelling tot de rechterkant waar het gaat om de gewenste brok). In feite moest ze op haar werk twee jaar lang elke dag naar dit "roofdier" luisteren, ze liep voortdurend het gevaar dat de baas haar kwam pesten. Interessant is dat het ontslag destijds niet de oplossing was voor dit ZBS dat vele maanden actief was, maar pas het telefoontje dat 10 jaar later plaatsvond. Waarschijnlijk omdat zij nu voor zichzelf en de ex-baas heel duidelijk heeft gemaakt, dat zij onder geen beding ooit meer iets met elkaar te maken zullen hebben, wat ten tijde van het ontslag door de moeilijke arbeidsmarktsituatie niet zo duidelijk was.

Na de analyse konden we er dus vrij zeker van zijn dat de PCLA en dus de zwelling en de symptomen daarvan (vocht in het oor) precies 3 weken zouden duren, want de CA-fase was vroeger veel langer dan 6 weken en er waren geen recidieven. In feite ging het oor nu vrij precies na 3 weken weer open, omdat het vocht kon weglopen. De storende symptomen waren nu zonder behandeling direct verdwenen.